IV rozbiór Polski w celu zapewnienia "pokoju, porządku i narodowej tożsamości"

At 5 A.M. (of September 29, 1939) Molotov and Ribbentrop put their signatures to a new pact officially called the “German–Soviet Boundary and Friendship Treaty” (...)

The Treaty itself, which was made public, announced the boundary of the “respective national interests” of the two countries in “the former Polish state” and stated that within their acquired territories (of Poland) they would re-establish “peace and order” and “assure the people living there a peaceful life in keeping with their national character.”

 

But, as with the previous Nazi–Soviet deal, there were “secret protocols” — three of them, of which two contained the meat of the agreement. One added Lithuania to the Soviet “sphere of influence,” and the provinces of Lublin and Eastern Warsaw to the German. The second was short and to the point.

 

„Both parties will tolerate in their territories no Polish agitation which affects the territories of the other party. They will suppress in their territories all beginnings of such agitation and inform each other concerning suitable measures for this purpose.”

So Poland, like Austria and Czechoslovakia before it, disappeared from the map of Europe.

- - -

Wpis z: William, Shirer. „The Rise and Fall of the Third Reich.” RosettaBooks, 2011-10-22T22:00:00+00:00. iBooks. 

Kara niewspółmierna do winy

O tym, jaką kto szedł drogą, często decydował przypadek. Chowaliśmy się wszyscy razem, w jednakowych lub zbliżonych warunkach. Na przykład czasem wystarczyło, że ktoś został bezrobotnym i długo nie mógł znaleźć pracy. W domu bieda, ale chłopak za złodziejstwo się nie bierze. Latem stara się dostać na publiczne roboty, zimą do śniegu. Pewnego dnia był w grupie chłopaków, którzy coś skradli - więc i jemu dali przypadającą na niego część. Następnym razem już sam rozejrzał się, czy czegoś się nie da ukraść. A później już szukał okazji. Wreszcie wpadł, a po odsiedzeniu wyroku otrzymanie stałej pracy było już niemożliwością i tylko takie życie mu zostało. Inny uczciwy człowiek w awanturze skrzywdził przeciwnika; i znów pozostawało mu tylko życie człowieka wyjętego spod prawa, bez możliwości otrzymania stałej pracy. Z tego też powodu powstała zasada: "Kapować nie wolno".

---
Stanisław Grzesiuk „Boso, ale w ostrogach”, Współtwórca: Arkadiusz Bazak (lektor), Wydawca: Story Box, Wrzesień 2003